Esta foi a segunda historieta que debuxei (1979-1980). A influencia, creo, é evidente: Sergio Toppi, a quen non deixei de admirar. O texto é dun gran amigo, Arturo Casas, e, aínda que Toutain Editor afirmou estar interesado en publicala, é a miña única obra inédita.
Lamentablemente, perdín o texto, do que recordo a primeira viñeta: «Litólatras canteros de las tierras de Forcarey habrían llegado a finales del pasado siglo para levantar el capullo pétreo en el que ansiaba sepultarse en vida el amo de mis padres, D. Francisco Balneí, conde de Bandoja».
